Astrofizikte uzun zamandır devam eden bir gizem, yıldızların nasıl ve neden farklı şekillerde patladıklarıdır. Bir çeşit süpernova, beyaz cüce olarak adlandırılan yoğun ve ölü bir yıldız patladığında meydana gelir. Tek bir devasa yıldız, ömrünün sonuna yaklaştığı zaman ikinci bir tür olur ve çekirdeği artık ona etki eden yerçekimi kuvvetlerine dayanamaz. Bu genel kategorilerin detayları hala devam ediyor. “Tip Ia” (“a” olarak telaffuz edilir) denilen ilk tür özeldir, çünkü bu süpernovaların her birinin içsel parlaklığı hemen hemen aynıdır. Gökbilimciler, evrenin genişlemesini ölçmek için bu standart özelliğini kullandılar ve daha uzak süpernovaların beklenenden daha az parlak olduğunu gördüler. Bu, bilim adamlarının düşündüğünden daha uzağa düştüklerini, ışığın genişleyen alanın üzerinden gerildiğini belirttiler. Bu, evrenin hızlanan bir hızla genişlediğini ve bu araştırmacılara 2011 yılında Nobel Ödülü'nü kazandığını kanıtladı. Önde gelen teori, “karanlık enerji” o
BİLİMİN IŞIĞINDA UZAYIN DERİNLİKLERİNDE BİRLİKTE KEYİFLİ BİR GEZİNTİYE ÇIKMAK İSTERMİSİN BEKLİYORUZ FACEBOOK ADRESİMİZE BEKLERİZ