Ana içeriğe atla

Uzun Ölü Bir Yıldızın Soluk Hayaleti


Enerjili gazın ince, kırmızı damarları, bu görüntüdeki süpernova kalıntısı HBH3'ün yerini NASA'nın Spitzer Uzay Teleskopu'ndan işaretler. Görüntüdeki kabarık, beyaz özellik, yıldız oluşturma bölgeleri W3, W4 ve W5'in bir kısmıdır. 3.6 mikronluk kızılötesi dalga boyları mavi ve 4,5 mikron kırmızıya eşlenmiştir. Yıldız oluşturan bölgenin beyaz rengi, her iki dalga boyunun bir kombinasyonu iken, HBH3 filamanları sadece daha uzun 4.5 mikron dalga boyunda yayılır.

Enerjili gazın ince, kırmızı damarları, NASA'nın Spitzer Uzay Teleskopu'ndaki bu görüntüdeki Samanyolu galaksisindeki daha büyük süpernova kalıntılarından birinin yerini işaret eder.
Bir süpernova “kalıntısı” patlayan bir yıldızın ya da süpernova'nın toplu, arta kalan işaretlerini ifade eder. Bu görüntüdeki kırmızı filamentler ilk olarak 1966'da radyo teleskopları kullanılarak gözlemlenen HBH3 olarak bilinen bir süpernova kalıntısına aittir. Kalıntının izleri de optik ışığı yayar. Parlayan malzemenin dalları büyük olasılıkla süpernova tarafından üretilen bir şok dalgasıyla pummele edilen moleküler gazdır. Patlamadan gelen enerji, molekülleri harekete geçirdi ve kızılötesi ışığı yaymasına neden oldu.Görüntüde de görülebilen beyaz, bulut benzeri oluşum, basitçe W3, W4 ve W5 olarak adlandırılan yıldız oluşturucu bölgeler kompleksinin bir parçasıdır. Bununla birlikte, bu bölgeler bu görüntünün kenarının çok ötesine uzanır. Hem beyaz yıldız oluşturan bölgeler hem de kırmızı filamentler yaklaşık 6.400 ışıkyılı uzaklıkta ve Samanyolu galaksimizin içinde yer almaktadır.
HBH 3, en büyük bilinen süpernova kalıntıları arasında yer alan, yaklaşık 150 ışıkyılı çapındadır. Muhtemelen en eskilerden biridir: Gökbilimciler, orijinal patlamanın 80.000 yıldan bir milyon yıl öncesine kadar gerçekleşmiş olabileceğini tahmin ediyorlar.
2016 yılında, NASA'nın Fermi Gamma-Ray Teleskobu, HBH 3 ​​yakınındaki bölgeden gelen çok yüksek enerjili ışık gamma ışınları tespit etti. Bu emisyon, komşu yıldız oluşturucu bölgelerden birinde gazdan gelebilir, güçlü Süpernova patlaması tarafından yayılan parçacıklar. Spitzer Uzay Teleskobu, NASA'nın Hububat Uzay Teleskobu, Chandra X-ışını Gözlemevi ve Compton Gamma-Ray Gözlemevi ile birlikte dört Büyük Gözlemevi'nden biridir ve 25. Doğum günündeki 15. doğum gününü kutlayacaktır. Kızılötesi ışıktaki evren, gözlerimizle görebildiğimiz optik ışıktan biraz daha az enerjiktir. Mart 2010'da çekilen bu görüntüde, 3.6 mikronluk kızılötesi dalga boyları mavi ve 4,5 mikron kırmızıya eşlenmiştir. Yıldız oluşturan bölgenin beyaz rengi, her iki dalga boyunun bir birleşimidir, HBH3 filamanları sadece daha uzun 4.5 mikron dalga boyunda yayılır.
JPL, NASA'nın Bilim Misyonu Direktörlüğü, Washington için Spitzer Uzay Teleskobu görevini yönetiyor. Bilim faaliyetleri Pasadena, Kaliforniya'daki Caltech'deki Spitzer Bilim Merkezi'nde yürütülmektedir. Uzay aracı işlemleri Lockheed Martin Uzay Sistemleri, Littleton, Colorado'da bulunmaktadır. Veriler, Caltech'te IPAC'da bulunan Kızılötesi Bilim Arşivinde arşivlenmektedir. Caltech NASA için JPL'yi yönetir.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

kaliforniyum nedir ?

Şubat 1950’de Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley’deki laboratuvarda küriyumun alfa parçacıkları (helyum iyonları) ile bombardıman edilmesiyle üretildi. Aktinit serisinin dokuzuncu üyesi ve sentezlenen altıncı uranyum ötesi elementtir. Yüksek atom ağırlığına sahip elementler içinde, aynştaynyumun ardından çıplak gözle görülebilecek miktarı üretilebilen ikinci elementtir. Element, keşfedildiği Kaliforniya Üniversitesi ve Kaliforniya eyaletinin onuruna bu şekilde isimlendirildi. Kaliforniyum normal basınç altında biri 900 °C’nin üstünde ve diğeri 900 °C’nin altında olmak üzere iki farklı kristal yapıda bulunur. Yüksek basınçta üçüncü bir kristal yapı söz konusudur. Kaliforniyum oda sıcaklığında hava ile temas ederse yavaşça matlaşır. Bilinen yirmi izotop içinde kaliforniyum-251 898 yıllık yarı ömrü ile elementin en kararlı izotopudur. Bu kısa yarı ömür elementin yerkabuğunda bulunmadığı anlamını da taşır. Yarı ömrü 2,64 yıl olan kaliforniyum-252 en yaygın olarak kullanılan izotoptu

SAMANYOLU GALAKSİSİ NEYİN ETRAFINDA DÖNÜYOR ?

Çoğu çocuk mutlaka bu soruyu sorar. Ay dünyanin, dünya da günesin etrafında Dönüyorsa Günes Neyin etrafında dönüyor? coğu büyük de ne kadar saçma bir Soru der ve geçistirir. Aslında bu çok iyi bir sorudur. Ve cevabi iste burada.  Uzun zamandır nasa bunu arastırıyordu. Cevabına ulastılar. Kara deliklerin çekim Gücü sok yüksek   Olduğu için etrafindakiler onun etrafında döner. Bunu bildikleri için bunun Üzerinde değerlendiriliyordu. Yani samanyolu galaksisinin merkezinde bir mega Kara delik olması.   Arastırmaların sonucunda Samanyolu galaksisinin tam merkezinde bir mega kara Delik olduğunu gösteriyor. Zaten bu kadar büyük çekim enerjisine sahip olabilecek Varlık ancak bir mega kara delik olabilirdi. Eğer mega kara delik olmasaydı bu Yeni bir keşif olurdu.  Sonuca gelelim Samanyolu galaksisi bir mega kara delik etrafında dönüyor. 

Samanyolu Galaksisi ve Büyük İtici

Samanyolu galaksisi, 100 bin diğer galaksiyle birlikte, Evren’in doğumundan gelen ilk ışığın kalıntısı olan ve uzayın her yerini kapladığı için referans noktası olarak alacağımız kozmik mikrodalga artalan ışınımına göre, saniyede 630 km hızla Shapley Çekicisine doğru gidiyor. Bunun ne kadar büyük bir hız olduğunu görmek için Dünya’nın kendi etrafında (ekvatorda) saniyede 0,44 km hızla döndüğüne ve Güneş’in çevresinde saniyede 30 km hızla tur atğına dikkat edelim. Güneş de Samanyolu çevresinde saniyede 220 km hızla dönüyor. İşte böyle büyük bir hız! Ortada Laniakea üstün galaksi kümesi. Solda Shapley üstün galaksi kümesi asıl Büyük Çekici (Laniakea’dan yüzde 90 daha kütleli). Solda boş uzay ve karanlık enerji ile galaksileri iten Çift Kutuplu İtici. Samanyolu Galaksisi ve Büyük İtici Tam bilim insanları Büyük Çekici sorununu çözdüklerini düşünürken bir de başımıza Büyük İtici sorunu çıktı: Astrofizikçiler bunun için filmi ge