Ana içeriğe atla

KARA DELİĞİN SÜPER KÜTLELİ ATASI

 



Evrendeki daha büyük kütleli gökadaların merkezinde, süperkütleli kara delikler (SMBH'ler) olarak Bilinen son derece güçlü ve enerjik fenomenler yer alır. Buna Sagittarius A* olarak bilinen gizemli Radyo kaynağı olan Samanyolu'nun merkezindeki SMBH de dahildir . Bu kara deliklerin varlığı, bu Galaksilerin çekirdeklerinin özellikle enerjik hale gelmesine neden olur - aka., Aktif Çekirdek (AGN) veya bir Kuasar -ve bunların galaktik diskteki diğer tüm yıldızların birleşiminden daha Parlak olmasına neden olur.

Onlarca yıldır gökbilimciler, SMBH'ler ve kozmosun evrimindeki rolleri hakkında daha fazla şey Öğrenmeye çalıştılar. Özellikle yanan bir soru, Evrende ne kadar erken SMBH'lerin oluştuğudur ve bu Da zaman içinde galaksileri nasıl etkilediklerine dair kısıtlamalar getirecektir. Şaşırtıcı bir keşifte, Uluslararası bir ekip ilk kez bir SMBH'nin atasını gözlemledi. Bu kara delik (GNz7q olarak bilinir), “Kozmik Şafak” olarak bilinen bir dönemde, beklenenden çok daha önce var oldu.

Hubble Uzay Teleskobu verilerine dayanarak keşfedildi. Analizlerine göre, nesnenin özellikleri bir galaksininkilerle bir kuasarınkiler arasında bir yerde bulunuyordu. Bu, nesnenin 13 milyar yıl önce, Büyük Patlama'dan sadece 750 milyon yıl sonra var olan bir öncülü olduğu sonucuna varmalarına neden oldu. Bu, Evrendeki ilk galaksilerin oluştuğu “Kozmik Şafak” olarak bilinen döneme denk gelir 


"Keşfedilen nesne, iki nadir gök nesnesi popülasyonunu, yani tozlu yıldız patlamaları ve parlak kuasarları birbirine bağlar ve böylece erken evrendeki süper kütleli kara deliklerin hızlı büyümesini anlamak için yeni bir yol sağlar."

bu potansiyel atası , ultraviyole spektrumunda erken Evrenin en büyük panoramik görüntülerinden biri olan Hubble GOODS North (GOODS-N) saha araştırmasının bir parçası olarak keşfedildi. Bu araştırma, 12.000'inin yüksek yıldız oluşum oranlarına sahip olduğu gözlemlenen yaklaşık 15.000 gökada içeriyordu. Bunlardan biri, Hubble'ın uzak-ultraviyole (UV) görüntüleme yetenekleri ve yarıksız spektroskopisi sayesinde kırmızı 

nokta kaynağı olarak görülebilen,  Daha fazla analiz, X-ışınları açısından son derece zayıf olduğunu ve tozlu yıldız patlaması çekirdeğinde benzersiz bir ultraviyole kompakt yıldız oluşum bölgesi veya bir kara delik yığılma diski olduğunu gösterdi. Ekip, gözlemlenen özelliklerin, gökadaların ve kuasarların yaşam döngüsünü yeniden oluşturmak için kullanılan yukarıda bahsedilen kozmolojik simülasyonlar tarafından yapılan tahminlerle tutarlı olduğu sonucuna vardı. Ayrıca, GNz7q'nin daha yakın kozmik çağlarda gözlemlenen kuasarlarla atasal olarak ilişkili olduğunu ileri sürer.

İlginç bir şekilde, en yoğun çalışılan araştırma alanlarından biri olan Hubble merkezinde bulundu. Ekip, anketin zengin ayrıntılara sahip çok dalga boylu veri kümeleri nedeniyle yalnızca "göz önünde gizlendiğini" fark edebildi. Bunlar olmadan, Evren'in erken dönemlerinde kuasarlara sahip olan ayırt edici özelliklerden yoksun olduğu için nesne kolayca fark edilmeyecekti.

Keşif, belirli bir tür kuasarla (yıldız benzeri nesneler), özellikle merkezde çok yüksek yıldız oluşumu ve toz oranlarına sahip olanlar ile bağlantılıdır. Samanyolu'na daha yakın gözlemlenenler gibi daha eski kuasarlarda, parlaklıkları, büyük miktarlarda gazın göreceli hızlarda (ışık hızının bir kısmı) etraflarında yörüngeye düşmesine neden olan. Gaz, kara deliğin ( Event Horizon ) dış kenarına doğru düşerken, yoğun sürtünme nedeniyle ısınır ve ışık ve ısı olarak muazzam miktarda enerji açığa çıkarır. 

Buna karşılık, çekirdeklerinin yakınında yüksek oranda yıldız oluşumuna sahip genç galaksiler, yoğun ısı ve kozmik toz salmalarına neden olur. Bu toz, SMBH'nin etrafındaki ışığı emerek kuasarın kızılötesi spektrumda parlak bir şekilde parlamasına neden olur , yeni yıldız oluşum hızı Samanyolu galaksisinden 1.600 

kat daha fazladır ve bu da onu IR tayfında Kozmik Şafak'ın bu döneminde var olan bilinen herhangi bir nesneden daha parlak hale getirir. "Süper kütleli kara deliklerin erken evrende nasıl oluştuğunu ve büyüdüğünü anlamak büyük bir gizem haline geldi. Teorisyenler, bu kara deliklerin hızlı bir büyümenin erken bir aşamasından geçtiğini tahmin ediyor: Tozla kızaran kompakt bir nesne, yoğun bir şekilde tozla kaplı bir yıldız patlaması galaksisinden ortaya çıkıyor, ardından çevreleyen gaz ve tozu dışarı atarak belirsiz bir parlak kompakt nesneye geçiş yapıyor.”

Aydınlık kuasarlar evrenin en erken dönemlerinde bile bulunmuş olsa da, hem kara deliğin hem de yıldız patlaması yapan ev sahibinin hızlı büyümesinin geçiş aşaması benzer dönemlerde bulunmamıştı. Ayrıca, gözlemlenen özellikler teorik simülasyonlarla mükemmel bir uyum içindedir ve daha sonraki süper kütleli karadeliğin atası olan tozlu yıldız çekirdeğindeki kara deliklerin geçişli, hızlı büyüme evresinin ilk örneği olduğunu ileri sürer."

spektrometreler paketi arasında zamanda daha da geriye bakabilecek ve en eski galaksileri henüz oluşma aşamasındayken görebilecek. Bu, gökbilimcilere, galaksilerin ve Evrenin büyük ölçekli yapısının o zamandan beri nasıl geliştiğini tam olarak görme yeteneği verecektir.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

kaliforniyum nedir ?

Şubat 1950’de Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley’deki laboratuvarda küriyumun alfa parçacıkları (helyum iyonları) ile bombardıman edilmesiyle üretildi. Aktinit serisinin dokuzuncu üyesi ve sentezlenen altıncı uranyum ötesi elementtir. Yüksek atom ağırlığına sahip elementler içinde, aynştaynyumun ardından çıplak gözle görülebilecek miktarı üretilebilen ikinci elementtir. Element, keşfedildiği Kaliforniya Üniversitesi ve Kaliforniya eyaletinin onuruna bu şekilde isimlendirildi. Kaliforniyum normal basınç altında biri 900 °C’nin üstünde ve diğeri 900 °C’nin altında olmak üzere iki farklı kristal yapıda bulunur. Yüksek basınçta üçüncü bir kristal yapı söz konusudur. Kaliforniyum oda sıcaklığında hava ile temas ederse yavaşça matlaşır. Bilinen yirmi izotop içinde kaliforniyum-251 898 yıllık yarı ömrü ile elementin en kararlı izotopudur. Bu kısa yarı ömür elementin yerkabuğunda bulunmadığı anlamını da taşır. Yarı ömrü 2,64 yıl olan kaliforniyum-252 en yaygın olarak kullanılan izotoptu

SAMANYOLU GALAKSİSİ NEYİN ETRAFINDA DÖNÜYOR ?

Çoğu çocuk mutlaka bu soruyu sorar. Ay dünyanin, dünya da günesin etrafında Dönüyorsa Günes Neyin etrafında dönüyor? coğu büyük de ne kadar saçma bir Soru der ve geçistirir. Aslında bu çok iyi bir sorudur. Ve cevabi iste burada.  Uzun zamandır nasa bunu arastırıyordu. Cevabına ulastılar. Kara deliklerin çekim Gücü sok yüksek   Olduğu için etrafindakiler onun etrafında döner. Bunu bildikleri için bunun Üzerinde değerlendiriliyordu. Yani samanyolu galaksisinin merkezinde bir mega Kara delik olması.   Arastırmaların sonucunda Samanyolu galaksisinin tam merkezinde bir mega kara Delik olduğunu gösteriyor. Zaten bu kadar büyük çekim enerjisine sahip olabilecek Varlık ancak bir mega kara delik olabilirdi. Eğer mega kara delik olmasaydı bu Yeni bir keşif olurdu.  Sonuca gelelim Samanyolu galaksisi bir mega kara delik etrafında dönüyor. 

Samanyolu Galaksisi ve Büyük İtici

Samanyolu galaksisi, 100 bin diğer galaksiyle birlikte, Evren’in doğumundan gelen ilk ışığın kalıntısı olan ve uzayın her yerini kapladığı için referans noktası olarak alacağımız kozmik mikrodalga artalan ışınımına göre, saniyede 630 km hızla Shapley Çekicisine doğru gidiyor. Bunun ne kadar büyük bir hız olduğunu görmek için Dünya’nın kendi etrafında (ekvatorda) saniyede 0,44 km hızla döndüğüne ve Güneş’in çevresinde saniyede 30 km hızla tur atğına dikkat edelim. Güneş de Samanyolu çevresinde saniyede 220 km hızla dönüyor. İşte böyle büyük bir hız! Ortada Laniakea üstün galaksi kümesi. Solda Shapley üstün galaksi kümesi asıl Büyük Çekici (Laniakea’dan yüzde 90 daha kütleli). Solda boş uzay ve karanlık enerji ile galaksileri iten Çift Kutuplu İtici. Samanyolu Galaksisi ve Büyük İtici Tam bilim insanları Büyük Çekici sorununu çözdüklerini düşünürken bir de başımıza Büyük İtici sorunu çıktı: Astrofizikçiler bunun için filmi ge